Nog maar 3 weken!

Meer dan 3 weken geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb, dus het zal wel weer een lang verhaal worden.
Ik eindigde mijn verhaal de vorige keer met het feit dat er alleen nog een lekcontrole gedaan moest worden en dat ik dan eindelijk kon beginnen met de experimenten. Maar zoals ik eigenlijk had moeten weten lopen dingen nooit zo als je graag zou willen. De lekcontrole wordt uitgevoerd om ervoor te zorgen dat er nergens in het systeem gas kan lekken. Het zou namelijk heel gevaarlijk kunnen worden als er grote hoeveelheden methaan in de lucht zouden komen. De lekcontrole wordt gedaan door stikstof in het systeem te laten vloeien en het uiteinde dicht te maken. Er wordt gebruik gemaakt van stikstof omdat het niet voor problemen zorgt als er uiteindelijk toch stikstof ontsnapt ergens. Vervolgens laat je voor een paar uur het gas in het systeem zitten op een bepaalde druk en kijk je of de druk daalt. Zoja, dan is er ergens een lek in het systeem en moet je die gaan zoeken. En natuurlijk (wie had dat verwacht) daalde bij ons de druk flink. Op de een of andere vreemde manier vond de phder het een goed idee om precies dezelfde procedure nog 2 keer uit te voeren om er vervolgens zeker van de zijn dat het systeem echt lekte…Maar wat nu, we hadden alle connecties al een paar keer nagekeken met een speciale spray en we hadden geen lekken gevonden. Toen ik dit aan de phder (Vladimir) vertelde die nu sinds een week op mijn kamer zit wist hij eigenlijk meteen wat het probleem was: het was waarschijnlijk de regelaar die lekte (dit gebeurde wel vaker…). Dit was inderdaad het geval en hiermee was het probleem opgelost, ik had die regelaar namelijk niet nodig. Weer een dag verspilt..
Maar nu was het wel eindelijk weekend! Zaterdag een beetje geshopt en eindelijk naar de kapper geweest. Het resultaat was best goed gelukt (al zeg ik het zelf), dus ik was opgelucht. ’s Avonds heb ik pannenkoeken gebakken voor een paar huisgenoten (ze wilden ook erg graag weten hoe dat nou precies moest) en verder hebben we samen een film gekeken. Het was een gezellige avond! Zondag een heerlijke wandeling gemaakt door het ‘stadspark’. Er was een winters zonnetje aanwezig dus dat was wel erg fijn!
Maandag had mijn begeleidster helaas geen tijd voor me maar dinsdag gingen we dan toch echt beginnen. De flowmeter moesten gekalibreerd worden dus dat was het eerste wat ik ging doen. Vervolgens op woensdag dan eindelijk de eerste echte experimenten gedaan. Maar toen ik ’s middags de resultaten ging verwerken bleken ze niet echt overeen te komen met de verwachtingen (en de resultaten van heel veel andere mensen). Gelukkig was Vladimir zelf zo nieuwsgierig naar de resultaten dat ik hem geen eens om hulp hoefde te vragen. Hij had al snel een verklaring voor het probleem, waarschijnlijk was mijn kalibratie niet goed uitgevoerd. Blijkbaar had ik de kalibratie op een andere manier gedaan dan dat ze normaal altijd deden en hoewel niemand echt leek te snappen waarom ‘mijn’ manier fout was, was de conclusie dat ik het maar gewoon even opnieuw moest doen. Dit kwam er dus op neer dan ik donderdag en vrijdag weer eerst moest kalibreren en daarna de experimenten moest doen maar ik had vrijdag wel uiteindelijk resultaten die klopten, yes!
Vrijdag avond gekookt voor een paar huisgenoten waarna we met z’n vieren zijn gaan bowlen. Dit was echt heel gezellig! Een van de huisgenoten had nog nooit gebowld dus dat was een hele ervaring! Ik was zelf niet eens zo heel slecht dus dan viel me goed mee! Helaas was de rest van het weekend iets minder gezellig. Het weer is hier toch wel behoorlijk triest en ik wist niet zo goed wat ik met mezelf moest beginnen. Wel met wat mensen geskyped maar voor de rest vooral veel filmpjes gekeken. Ik heb me bij deze wel voorgenomen om voor volgende week iets te plannen zodat ik me niet weer zo alleen voel. Deze week eerst nog voor methaan experimenten gedaan op verschillende temperaturen en daarna een start gemaakt met een gas van methaan, ethaan en propaan. Dit was heel wat boeiender dan alleen methaan omdat hiervoor nog nooit eerder experimenten zijn gedaan. Het was wel weer een heel gedoe, waar mijn begeleidster ook niet erg blij van werd. De gasfles met het gas moest gehaald worden uit de kelder. Maar er is geen handige weg binnendoor met een lift, nee om bij de flessen te komen moet je buitenlangs lopen (heel leuk met dit weer). In de kelder staan enorm veel flessen en niemand voelt zich echt veilig in deze ruimte. Vervolgens was het al een heel gedoe om de fles op de kar te krijgen (gelukkig traint mijn begeleidster veel!). En vervolgens moesten we dus met deze kar naar buiten over de onregelmatige betegeling naar de lift en konden we op de juiste verdieping komen. Op de verdieping van het lab zit echter nog een heel klein trapje waar speciaal een lift voor is gebouwd. Dus voor die 5 treden konden we nog eens met de lift. Vervolgens was het probleem dat er geen juiste regelaar voor deze gasfles aanwezig was in het lab. Volgens mijn begeleidster (Elna) was deze gestolen, dit gebeurde blijkbaar wel vaker en ze was het helemaal zat:p. Maar we moesten dus opzoek naar een regelaar. Dit was natuurlijk niet makkelijk, er was wel ergens een kast vol met regelaars maar het komt er op neer dat er ongeveer 20 verschillende zijn en je moet ze dus allemaal goed bekijken of het wel of niet de juiste is. Maar uiteindelijk hebben we er toch eentje gevonden en kon ik dit gas ook gaan kalibreren. Op de een of andere manier was er erg veel fluctuatie die niemand kon verklaring. De oplossing was dat ik het gewoon ’s middags nog eens moest doen. De tweede keer leek het al veel beter en na het verwerken van de kalibratie waardes was het inderdaad beter. Vervolgens heb ik de experimenten uitgevoerd en ze komen goed overeen met de simulaties dus iedereen blij. Nog wel even iets leuks om te melden: elke vrijdag ga ik met een clubje van ongeveer 7 mensen ergens heen om te lunchen. In het begin was dit een vegetarisch restaurant waar ik het eten helemaal niet zo erg lekker vond. Paar weken geleden eens heel voorzichtig geopperd of we niet eens naar iets anders konden gaan (ik had ook al een idee waarheen). Hier waren ze het wel mee eens! En sindsdien gaan we elke vrijdag ergens anders eten! Super leuk om op deze manier iets van Lund te zien! Zaterdag ben ik met 2 huisgenoten en een Italiaanse jongen die op bezoek was bij een huisgenoot naar hét winkelcentrum in Lund gegaan. Dit winkelcentrum ligt een beetje buiten Lund dus we moesten hiervoor met de bus. Ik zou natuurlijk normaal gesproken gewoon met de fiets gaan, maar ik was de enige met een fiets dus dat was niet zo handig. Het was redelijk gezellig maar de conclusie van het gebeuren was toch wel een beetje dat je niet met 3 jongens naar een winkelcentrum moet gaan want ze konden er niet helemaal de lol van inzien. ’s Avonds wilde de Chinese huisgenote voor ons koken, en hoewel we er allemaal een beetje nerveus voor waren was het erg lekker. Tijdens het eten vertelde een huisgenoot dat hij en zijn bezoek naar een salsa feestje gingen en vroeg hij mij of ik mee wilde. Dit leek me erg gezellig dus ben ik hoewel het 12 euro entree koste toch maar mee gegaan. Moet zeggen dat het nogal een aparte avond was. Ten eerste voelde ik me totaal ‘underdressed’. Alle dames hadden hoge hakken aan en de meeste hadden sexy jurkjes aan. Ik daarentegen had een spijkerbroek, bruine laarsjes en een zwart T-shirt aan. Vervolgens kwamen we er al erg snel achter dat er echt alleen maar salsa gedanst werd. En er waren buiten de Italiaanse vriend en mij ongeveer nog 2 andere mensen die niet al jaren salsa les hadden gehad. Het kwam er dus uiteindelijk op neer dat mijn huisgenoot met het ene na het andere meisje danste en dat ik en de Italiaanse jongen van de zijkant toekeken. Santiago (huisgenoot) heeft nog wel even de moeite genomen om mij de basis stapjes te leren en met mij te dansen maar daar had hij snel genoeg van. Maar ik heb me toch prima vermaakt en het was zeker beter dan gewoon thuiszitten. Zondag eerst maar eens goed uitgeslapen, ik voelde me toen ik wakker werd niet zo heel goed maar toch besloten om op pad te gaan met mijn fietsje. Ik had een bos gevonden op de kaart en had besloten om daar maar eens heen te fietsen. Het was echt best slecht weer maar toch besloten om gewoon te gaan. Het was een erg mooie fietstocht en ik was bij lange na niet de enige die gewoon naar buiten ging. Het bos bleek een nationaal natuurpark te zijn waar veel routes uitgestippeld waren, dus heb ook nog maar even de tijd genomen om een stukje te wandelen. Toen ik rond 4 uur thuis kwam voelde ik me helaas niet zo erg lekker en dit werd alleen maar erger. Ik besloot om maar gewoon op tijd naar bed te gaan zodat ik maandag ochtend weer fris naar mijn werk kon. Maar dit liep helaas anders. ’s Nachts nog erg ziek geweest en toen toch wel even flink gevoeld dat het echt niet leuk is om alleen te zijn als je ziek bent. Maandag nog thuis gebleven maar voelde me tegen de middag al weer stukken beter en kon dinsdag dus ook weer gewoon naar de uni. Mijn begeleidster was nog wel zo vriendelijk geweest om haar telefoon nummer te sturen met de boodschap dat ik haar altijd kon bellen als het erger werd, ze vond de gedachten van mij alleen ziek op mijn kamer niet zo erg fijn. Maar dat was gelukkig niet nodig.

De experimenten van methaan had ik voor 3 verschillende temperaturen gedaan en heb dus ook een grafiek gemaakt hoe de vlamsnelheid afhangt van deze temperatuur. Echter was de ‘grote baas ‘ (de professor) niet helemaal blij met mijn resultaten omdat het niet overeen kwam met zijn simulaties. En er waren waardes van Frankrijk die wel overeen kwamen. Dus de conclusie was dat ik alles nog eens over moest doen met meer temperaturen en heel veel precisie. En twee dagen later, na heel veel tijd in het lab te hebben besteed, bleek dat ik ongeveer precies hetzelfde resultaat kreeg. Ben benieuwd wat hij er maandag van gaat zeggen. De rest van de week nog een nieuw gas naar boven gehaald, de kalibratie uitgevoerd en ook de experimenten al gedaan, hierbij ging alles eens gewoon goed! Zaterdag was het echt super mooi weer en heb ik wat hardgelopen, rondgefietst in Lund, boodschappen gedaan en opzoek gegaan naar nieuwe rietjes voor mijn klarinet. ’s Avond heb ik gekookt voor 2 huisgenootjes en had ik een cake gebakken als toetjes. Het eten beviel goed maar de taart was toch iets minder goed gelukt. Hij ziet er in principe prima uit maar smaakt toch een beetje vreemd. Bakken zonder weegschaal is toch moeilijk! Ook nog rummikub gespeeld dus het was een gezellig avond. Vandaag toch maar een wekker (9 uur) gezet zodat ik niet weer de hele ochtend zou slapen. ’s Ochtends ben ik naar de uni gegaan om nog was figuurtjes te maken van de experimentele waardes zodat ik die morgen vroeg kan laten zien op de vergadering en verder de route uitgezocht voor mijn middag programma. Mama had mij een tip gegeven dat er in de buurt een landgoed is waar ze heel veel paarden hebben en waar je welkome bent om te komen kijken. Het was vandaag super mooi weer, stralende zon, maar super koud! Ik heb zelfs al een paar plassen bevroren gezien dus de winter begint hier nu echt! Het landgoed bleek eigenlijk gewoon een hele grote manege te zijn. Er stonden denk in het totaal wel z’n 100 paarden. Veel stonden er buiten in kleine stukjes wei en andere stonden gewoon in stallen binnen. Verder waren er 3 maneges waar je binnen kon rijden, en ook nog 2 buiten en er liep een ruiterroute helemaal om het landgoed heen waar redelijk wat mensen lekker buiten aan het rijden waren. Op de terugweg had ik het toch wel erg koud gekregen en was ik dus zeer blij om weer terug te zijn. Op tijd naar bed want het zal wel weer een zware week worden!